Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, κατά τη χρονική περίοδο 2004-2023 δηλώθηκαν συνολικά 1.133 κρούσματα μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου.

Το έτος 2023 η επίπτωση της νόσου αυξήθηκε, φτάνοντας σε προπανδημικά επίπεδα. Το νόσημα παρουσίασε την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στην ηλικιακή ομάδα 0-4 ετών, ακολουθούμενη από τις ηλικιακές ομάδες 5-14 ετών και 15-24 ετών. 

Στη χώρα μας, το 77,1% των περιπτώσεων μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου, όπου έγινε προσδιορισμός της οροομάδας, οφείλεται στην οροομάδα Β, ενώ 2η σε συχνότητα είναι η οροομάδα C.

Ως βακτηριακή μηνιγγίτιδα εννοείται η οξεία λοίμωξη του κεντρικού νευρικού συστήματος από βακτηρίδια με συμμετοχή των μηνίγγων, η οποία ακολούθως δίνει και τα μοιραία συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Μετάδοση και συμπτώματα

Η μετάδοση των λοιμογόνων παραγόντων γίνεται με άμεση επαφή από άτομο σε άτομο με σταγονίδια των αναπνευστικών εκκρίσεων. Πηγή εξάπλωσης αποτελούν οι ασυμπτωματικοί φορείς που υπολογίζονται στο 10% περίπου του γενικού πληθυσμού και φθάνουν ως το 25% των εφήβων και νεαρών ενηλίκων. Η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος μπορεί να εκδηλωθεί ως μηνιγγιτιδοκοκκική μηνιγγίτιδα, σηψαιμία ή και τα δύο.

Κατά τις πρώτες ώρες, οι αρχικές κλινικές εκδηλώσεις μπορεί να συγχέονται με αυτές μιας ιογενούς λοίμωξης και για το λόγο αυτό η διάγνωση αρχικά είναι εξαιρετικά δύσκολη. 

Μηνιγγίτιδα εκδηλώνεται σε ποσοστό 30-60% των ασθενών με μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο. Μεγαλύτερα παιδιά ηλικίας >5 ετών εμφανίζουν πυρετό, κεφαλαλγία, εμέτους, φωτοφοβία, διέγερση, αυχενική δυσκαμψία. Εάν η νόσος δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα, ο ασθενής εμφανίζει στη συνέχεια κώμα και σπασμούς. Σε ποσοστό 20-30% η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος εκδηλώνεται με εικόνα σηψαιμίας. Χαρακτηριστικό πετεχειώδες ή πορφυρικό εξάνθημα εκδηλώνεται σε ποσοστό 40-80% των περιπτώσεων.

Η αρχική αντιμετώπιση της μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου απαιτεί την ΕΓΚΑΙΡΗ χορήγηση ειδικής αντιβιωτικης αγωγής, ιδανικά ενδοφλεβίως.

Προληπτικά μέτρα

Σε περίπτωση εμφάνισης κρούσματος μηνιγγιτιδοκοκκικής νόσου, χημειοπροφύλαξη πρέπει να λάβουν το ταχύτερο δυνατό όλα τα άτομα που ήρθαν σε στενή επικίνδυνη και παρατεταμένη επαφή με το κρούσμα σε διάστημα 7 ημερών πριν την έναρξη των συμπτωμάτων αυτού, εφόσον δεν υπάρχουν ιατρικές αντενδείξεις. Η χημειοπροφύλαξη πρέπει να χορηγείται ιδανικά το πρώτο 24ωρο μετά την ταυτοποίηση του πρώτου κρούσματος και δεν έχει νόημα, αν έχουν παρέλθει περισσότερες από 10 ημέρες από την επαφή με το κρούσμα.

Το σημαντικότερο προληπτικό μέσο αντιμετώπισης της μηνιγγίτιδας είναι ο εμβολιασμός.

Εμβολιασμός έναντι της Μηνιγγίτιδας Β

Για την Μηνιγγίτιδα Οροομάδας Β το εμβόλιο που κυκλοφορεί ευρεως ονομάζεται Bexsero, έχει λάβει έγκριση για την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του εδώ και χρόνια και πλέον έχει ενσωματωθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών της χώρας μας.

Το δοσολογικο σχήμα που συστήνεται κατά κανόνα ειναι το εξής:
- 1η δόση: 2-6μηνών
- 2η δόση: 6-12 μηνών 
- 3η δόση: 12-18 μηνών 

Συνταγογράφηση του Εμβολίου 

Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία επίσημη οδηγία σχετικά με την σηνταγράφηση του εμβολίου. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ελευθεροεπαγγελματιών Παιδιάτρων έχει ήδη ενεργήσει προς αυτή την κατεύθυνση και αναμένουμε σύντομα να υπάρχουν διαθέσιμοι ενεργοί κωδικοί στο σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης προκειμένου να μπορούμε να προχωρήσουμε στην συστηματική συνταγογράφηση του Bexsero.