Λόγοι αποτυχίας του Μητρικού Θηλασμού -
Ο ρόλος του Παιδιάτρου


Ο μητρικός θηλασμός είναι αναμφισβήτητα ο ιδανικός τρόπος να ξεκινήσει τη διατροφή του ένα βρέφος και μάλιστα η έναρξη του συστήνεται αμέσως μετά τη γέννηση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) συστήνει τον αποκλειστικό μητρικό θηλασμό για τους πρώτους έξι μήνες ζωής του βρέφους και τη συνέχιση του παράλληλα με την εισαγωγή των στερεών τροφών μέχρι και το 2ο έτος ζωής του παιδιού.

 

Το 2009 δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Υγείας Παιδιού η "Εθνική μελέτη συχνότητας και προσδιοριστικών παραγόντων του Μητρικού Θηλασμού", η οποία κατέδειξε πολύ χαμηλά ποσοστά. Πιο συγκεκριμένα, ενώ η έναρξη του θηλασμού βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά (88%), μόλις το 37% των βρεφών καταλήγει να θηλάζει στο τέλος της πρώτης εβδομάδας. Η ερμηνεία αυτής της μεγάλης πτώσης προφανέστατα βρίσκεται στην πλημμελή υποστήριξη των νέων μητέρων μέσα στο μαιευτήριο αλλά και αργότερα κατά τις πρώτες μέρες στο σπίτι.

Για το λόγο αυτό τα τελευταία χρόνια συστήνεται μία πρώτη επαφή με τον Παιδίατρο τον τελευταίο μήνα της κύηση, προκειμένου να λάβουν οι μελλοντικοί γονείς εκ των προτέρων τις σωστές κατευθύνσεις διαχείρισης του νεογέννητου μωρού τους μέσα στην κλινική.

Πλην της έλλειψης σωστής καθοδήγησης και συμβουλευτικής στην "αποτυχία" του μητρικού θηλασμού σημαντικό ρόλο παίζει το περιβάλλον, το οποίο οφείλει να είναι απολύτως υποστηρικτικό ως προς την επιλογή της μητέρας να εδραιώσει τον θηλασμό. Επομένως πρέπει οι οικείοι να θεωρούν τη θηλάζουσα ως μία βαριά εργαζόμενη γυναίκα, ως προς το ωράριο ειδικά και να της παρέχουν στήριξη τόσο ψυχολογική και συναισθηματική όσο και στα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας (σιδέρωμα, μαγείρεμα κα).
Επιπλέον θα πρέπει να γίνει σαφές πως κανένα άλλο ρόφημα πλην του γάλατος (όπως χαμομήλι, τσάι, ρόφημα μάραθου, νερό κτλ) δεν συστήνεται μέχρι τους 6 μήνες ζωής.
Σχετικά συχνά επίσης αναφέρεται ως λόγος αποτυχίας του ΜΘ το άγχος πως το γάλα της μητέρας δεν επαρκεί για το μωρό. Για το λόγο αυτό συστήνεται η στενή παρακολούθηση της ανάπτυξης των θηλαζόντων νεογνών μέχρι την εδραίωση του ΜΘ, προκειμένου να προληφθεί έγκαιρα αφενός μια υποθρεψία αλλά κυρίως για να υπάρχει η ασφάλεια της μητέρας για την καλή πορεία του μωρού της, μιας και ο Παιδίατρος σίγουρα θα φροντίσει να εξηγήσει πόσες πάνες ημερησίως κρίνονται ως αρκετές και καθώς και να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά του παιδιού πάνω στο στήθος γενικότερα.
Ο μητρικός θηλασμός παρ' ό,τι είναι μια διαδικασία που προκύπτει αβίαστα και φυσικά, χρειάζεται υποστήριξη και ενημέρωση.

Ως εκ τούτου κρίνεται απαραίτητη η σωστή καθοδήγηση της μητέρας με συμβουλευτική και τεχνικές από τον Παιδίατρο, ο οποίος θα είναι δίπλα της πριν ακόμα εκείνη φέρει το νεογέννητο μωρό της στον κόσμο.

της Δέσποινας Ξιούφη