Πολλοί γονείς συχνά θα αναρωτιούνται «Γιατί το παιδί μου αρρωσταίνει τόσο συχνά;», ή «Γιατί μέσα σε ένα χρόνο έχει αρρωστήσει τόσες φορές;», είτε «Γιατί ενώ είναι μόλις 5 ετών έχει πάρει τόσα φάρμακα;».

Μια νέα νόσος, που αφορά στον παιδιατρικό και όχι μόνο πληθυσμό ίσως δώσει όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε. Πρόκειται για την Milk and Cookie Disease (MCD). Mία νόσο που πρώτη η Dr. Julie Wei, Αμερικανίδα Ωτορινολαρυγγολόγος Παίδων, περιέγραψε το 2013. Στα ελληνικά δεν έχει αποδοθεί η νόσος και λίγοι έχουν ασχοληθεί με αυτή στη χώρα μας, ίσως γιατί στην Αμερική η παιδική παχυσαρκία και η κακή διατροφή των παιδιών έχουν λάβει ενδημικές διαστάσεις πια, ενώ στην Ελλάδα όχι. Είναι όμως πράγματι έτσι;

Ως ειδική ΠαιδοΩΡΛ η Dr. Wei παρατήρησε πως τα τελευταία 10 τουλάχιστον έτη συμπτώματα όπως συχνές ρινίτιδες, πονόλαιμος, μπούκωμα, κοινώς συμπτώματα κρυλογήματος και αλλεργιών, σημείωναν σημαντική αύξηση στη συχνότητα τους στα παιδιά. Πολλά από αυτά μάλιστα ήταν παιδιά που παραπέμπονταν για χειρουργική αποκατάσταση στην ίδια. Έπειτα από επισταμένη μελέτη τους κατέληξε, πως όλα τα παιδιά με τα παραπάνω συμπτώματα είχαν ένα κοινό στοιχείο από το ιστορικό τους: την κατανάλωση γάλατος (milk) και μπισκότων (cookie) πριν από το βραδινό ύπνο, κοινώς γαλακτοκομικών και ζάχαρης.

Η Dr Wei σύστησε λοιπόν την αποφυγή γαλακτοκομικών και ζάχαρης, σε οποιαδήποτε μορφή και αν αυτός ο συνδυασμός προκύπτει, για 2 ώρες πριν το βραδινό ύπνο. Και αυτό που παρατήρησε ήταν σχεδόν άμεση υποχώρηση των συμπτωμάτων στην συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που κούραρε.

Η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, ζάχαρης και συντηρητικών έχει ως αποτέλεσμα ένα στομάχι γεμάτο με οξέα σε υψηλή μάλιστα συγκέντρωση. Κατά τον ύπνο τους ένα μέρος του γαστρικού άπεπτου περιεχομένου μπορεί να επιστρέψει πίσω (παλινδρόμηση) στον οισοφάγο ή ακόμα και στο λαιμό. Στα υγιή παιδιά η παλινδρόμηση δεν έχει τυπική συμπτωματολογία, επομένως μπορεί να μην συνεπάγεται πάντοτε και αυτό το αίσθημα καύσου που εμείς ως ενήλικες συχνά περιγράφουμε.


Αντί για αυτό όμως, συνήθως παρουσιάζουν ρινική συμφόρηση, μπούκωμα δηλαδή, το οποίο μπορεί να συνοδεύεται από ρινική καταρροή, μπορεί όμως και όχι, βήχα, συχνές φαρυγγίτιδες, αμυγδαλίτιδες ακόμα και λαρυγγίτιδα με το γνωστό υλακώδη βήχα, σαν σκυλάκι.
Αυτά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές αποδίδονται είτε σε κοινό κρυολόγημα, είτε σε αλλεργία, τόσο από τους γονείς όσο και από τους παιδιάτρους τους.

Η μακροχρόνια παρουσία της MCD έχει ως αποτέλεσμα τον χρόνιο ερεθισμό του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, ο οποίος μεταφράζεται ως άσθμα, βρογχόσπασμο, χρόνιος βήχας, διαρκώς βουλωμένη μύτη, ροχαλητό, κούραση, κακή υγιεινή δοντιών, χαλίτωση (δυσοσμία αναπνοής) μέχρι και οισοφαγίτιδα.

Ας αναρωτηθούμε, πόσα παιδιά έχουν την ταμπέλα του άσθματος, ή πόσα παιδιά έχουν χειρουργηθεί γιατί έκαναν συχνές αμυγδαλίτιδες. Ή πόσα παιδιά λαμβάνουν ετησίως μπουκάλια ολόκληρα αντιβιώσεων ή και κορτιζόνης για αλλεργική ρινίτιδα, ενώ ίσως θα μπορούσαν να το αποφύγουν με μια μικρή διαφοροποίηση στην καθημερινότητα τους.

Ουσιαστικά η προτροπή μας αφορά όλα τα παιδιά και κυρίως εκείνα που παρουσιάζουν έστω και κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα και περιλαμβάνει την αποφυγή κατανάλωσης γαλακτοκομικών και ζάχαρης τουλάχιστον 2 ώρες πριν την κατάκλιση.